موسسه آموزش عالی رحمان رامسر

موسسه آموزش عالی رحمان رامسر
  • اولین کنفرانس ملی روان‌شناسی اجتماعی، شخصیت و نابهنجاری با نگاهی ویژه به فضای مجازی
  • اولین کنفرانس ملی روان‌شناسی اجتماعی، شخصیت و نابهنجاری با نگاهی ویژه به فضای مجازی
  • اولین کنفرانس ملی روان‌شناسی اجتماعی، شخصیت و نابهنجاری با نگاهی ویژه به فضای مجازی
  • اولین کنفرانس ملی روان‌شناسی اجتماعی، شخصیت و نابهنجاری با نگاهی ویژه به فضای مجازی
  • اولین کنفرانس ملی روان‌شناسی اجتماعی، شخصیت و نابهنجاری با نگاهی ویژه به فضای مجازی
  • اولین کنفرانس ملی روان‌شناسی اجتماعی، شخصیت و نابهنجاری با نگاهی ویژه به فضای مجازی
  • اولین کنفرانس ملی روان‌شناسی اجتماعی، شخصیت و نابهنجاری با نگاهی ویژه به فضای مجازی
  • اولین کنفرانس ملی روان‌شناسی اجتماعی، شخصیت و نابهنجاری با نگاهی ویژه به فضای مجازی
  • اولین کنفرانس ملی روان‌شناسی اجتماعی، شخصیت و نابهنجاری با نگاهی ویژه به فضای مجازی
  • اولین کنفرانس ملی روان‌شناسی اجتماعی، شخصیت و نابهنجاری با نگاهی ویژه به فضای مجازی
  • اولین کنفرانس ملی روان‌شناسی اجتماعی، شخصیت و نابهنجاری با نگاهی ویژه به فضای مجازی
  • اولین کنفرانس ملی روان‌شناسی اجتماعی، شخصیت و نابهنجاری با نگاهی ویژه به فضای مجازی
  • اولین کنفرانس ملی روان‌شناسی اجتماعی، شخصیت و نابهنجاری با نگاهی ویژه به فضای مجازی
  • اولین کنفرانس ملی روان‌شناسی اجتماعی، شخصیت و نابهنجاری با نگاهی ویژه به فضای مجازی
  • اولین کنفرانس ملی روان‌شناسی اجتماعی، شخصیت و نابهنجاری با نگاهی ویژه به فضای مجازی
  • اولین کنفرانس ملی روان‌شناسی اجتماعی، شخصیت و نابهنجاری با نگاهی ویژه به فضای مجازی

اولین کنفرانس ملی روان‌شناسی اجتماعی، شخصیت و نابهنجاری با نگاهی ویژه به فضای مجازی

۱۴۰۳/۱۱/۲۷

برگزاری اولین کنفرانس ملی روان‌شناسی اجتماعی، شخصیت و نابهنجاری با نگاهی ویژه به فضای مجازی

معصومه ملکی پیربازاری، دبیر اجرایی اولین کنفرانس ملی روان‌شناسی اجتماعی، شخصیت و نابهنجاری، در مصاحبه خبری خود گفت: “ایده برگزاری این کنفرانس در پاییز ۱۴۰۲ مطرح شد و پس از تصویب در شورای پژوهشی مؤسسه، اقدامات اجرایی آن آغاز گردید. در فروردین ۱۴۰۳، مجوز علمی کنفرانس از پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC) دریافت شد که موجب افزایش اعتبار علمی آن گردید.”

وی افزود: “در ابتدا قرار بود که کنفرانس در آبان‌ماه ۱۴۰۳ برگزار شود، اما به دلیل جذابیت موضوع کنفرانس و با هدف جذب مقالات متنوع‌تر و به درخواست برخی از دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه، تاریخ آن به ۱۱ بهمن ۱۴۰۳ تغییر یافت.

این کنفرانس در سه محور اصلی برگزار شد:

  • روان‌شناسی اجتماعی
  • روان‌شناسی شخصیت
  • نابهنجاری روانی

اما آنچه این رویداد را متمایز کرد، تمرکز ویژه بر فضای مجازی و تأثیرات آن بر رفتار فردی و اجتماعی بود. این انتخاب پاسخی به یکی از چالش‌های مهم جامعه امروز است که دغدغه‌ای مشترک برای دانشجویان، پژوهشگران و متخصصان سلامت روان محسوب می‌شود.

در طی روند برگزاری این کنفرانس که دکتر عباس بخشی‎پور رودسری مسئولیت دبیر علمی کنفرانس را به عهده داشتند، بیش از ۳۰۰ مقاله از پژوهشگران سراسر کشور دریافت شد که پس از داوری علمی دقیق، ۲۳۱ مقاله مورد پذیرش قرار گرفت. از این تعداد، ۱۱۱ مقاله برای ارائه به‌صورت سخنرانی و ۱۲۰ مقاله به‌صورت پوستر پذیرفته شدند. همچنین، دو کارگاه آموزشی با حضور اساتید برجسته برگزار شد که با استقبال بی‌نظیر از سوی دانشجویان و متخصصان مواجه گردید. این نشان‌دهنده علاقه و نیاز جامعه علمی کشور به موضوعات مطرح‌شده در این کنفرانس بود.

کارگاه‌های جانبی کنفرانس که هم‌زمان با پنل‌های ارائه مقاله برگزار شد، عبارتند از:

  • “آشنایی با شفقت درمانی” به تدریس دکتر جواد خلعتبری
  • “تفسیر نقاشی کودک و خانواده” به تدریس دکتر غزل سادات پورنسایی (معاون دبیر اجرایی کنفرانس)

این دو کارگاه با رضایتمندی بیش از ۹۰ درصدی شرکت‌کنندگان همراه بود.

در این کنفرانس، پنج پنل ارائه مقاله برگزار شد که در آن مقالات سخنرانی مورد ارزیابی علمی قرار گرفتند. همچنین، مقالات پوستری نیز داوری شدند. در نهایت، یک مقاله برتر در بخش سخنرانی و یک مقاله برتر در بخش پوستر انتخاب  و مورد تقدیر قرار گرفتند. مقالات و نویسندگان به شرح زیر معرفی می‌شوند:

عنوان مقاله برتر بخش سخنرانی:

“تحلیل مدیریت و عملکرد ورزشکاران و تیم‌های ورزشی پیرامون نابهنجاری در فضای مجازی”

نویسندگان: بهاره نکونام (نویسنده مسئول)، ابوالفضل فراهانی، میثم عسگرشمسی

عنوان مقاله برتر بخش پوستر:

“اثربخشی برنامه آموزش شفقت به خود ذهن آگاهانه بر خود شفقتی در دختران نوجوان ناراضی از تصویر بدنی”

نویسندگان: فاطمه یلا، سیده علیا عمادیان (نویسنده مسئول)، سیده لیلا حسینی طبقدهی

یکی از بخش‌های مهم این کنفرانس، سخنرانی‌های کلیدی بود که با حضور اساتید برجسته و صاحب‌نظران حوزه روان‌شناسی برگزار شد. سخنرانان کلیدی به بررسی جدیدترین یافته‌های علمی در حوزه روان‌شناسی اجتماعی، شخصیت و اختلالات روانی پرداختند و پیوند میان روان‌شناسی و فضای مجازی را از منظرهای مختلف تحلیل کردند.

سخنرانان کلیدی و عناوین سخنرانی‌ها:

  • دکتر حسن عشایری: “مغز اجتماعی-فرهنگی”
  • دکتر شیوا دولت‌آبادی: “انسان‎گرایی، دنیای مجازی و کودک”
  • دکتر اسماعیل سعدی‌پور: “سواد رسانه‏ای”
  • دکتر جواد خلعتبری: “ذهنیت طرحواره‌ای”
  • دکتر رضا محمدبابایی: “جامعه‌شناسی بیماری‎های روانی”

 

در طول این مدت، دانشگاه‌ها و سازمان‌های بسیاری از این کنفرانس حمایت کردند، از جمله:

  • دانشگاه‌های دولتی و غیردولتی: مازندران، گیلان، تبریز، ارومیه، شهید چمران اهواز، علم و فناوری مازندران، حضرت معصومه(س)، مجتمع علوم پزشکی شیراز، مؤسسه آموزش عالی رسام، موسسه آموزش عالی حکمت رضوی، دانشگاه‏های‌ آزاد اسلامی واحد تنکابن و واحد لاهیجان و دانشگاه پیام نور مرکز رامسر.
  • انجمن‌های علمی و تخصصی: انجمن روان‌شناسی ایران، انجمن علمی روان‌شناسی تربیتی ایران و سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره ایران و انجمن پژوهش‏های آموزشی ایران.
  • نظام روان‌شناسی و مشاوره ایران که امتیاز بازآموزی را برای شرکت‌کنندگان در کنفرانس در نظر گرفت.
  • نهادهای شهری: شهرداری رامسر، آموزش و پرورش و اداره بهزیستی رامسر.
  • سایر مراکز: مرکز رشد واحدهای فناور مشترک دانشگاه آزاد اسلامی لاهیجان و پارک علو و فناوری گیلان، واحد مشاوره و سبک زندگی مجتمع آموزشی فرهنگی دانشگاه علوم پزشکی شیراز و سازمان متخصصین و مدیران ایران.
  • حامیان مالی: تله کابین رامسر (حامی مالی اصلی کنفرانس)، پژوهشگاه فضای مجازی و مرکز مشاوره و خدمات روان‎شناختی راه نو.

در پایان، تقدیر و سپاس ویژه‌ای دارم از همکاران ارجمندم در گروه روان‌شناسی، جناب آقای دکتر سبزه‌آرا و خانم دکتر پورنسائی که در تمامی مراحل همراه و همدل بودند. همچنین از سرکار خانم دکتر سحر علیان، معاون محترم پژوهشی که با مدیریت و راهنمایی‌های ارزشمند خود ما را یاری کردند.

همچنین از تمامی اعضای محترم کمیته علمی و اجرایی، اساتید، داوران، سخنرانان کلیدی، معاونان و ریاست محترم دانشگاه، دانشجویان پرتلاش و همه عزیزانی که با حضور، حمایت و تلاش خود در برگزاری این کنفرانس سهم داشتند، صمیمانه قدردانی می‌کنم.

امیدوارم این رویداد علمی، گامی مؤثر در راستای توسعه دانش روان‌شناسی و تبادل علمی میان پژوهشگران باشد.”

 

برو بالا